تو مثل اون ایده هستی که توی سرم جرقه میزنه.هی توی سرم وُول می خوری ، ذهنم رو درگیر میکنی روز ها و شب ها بهت فکر میکنم ، پر از امید میشم و بعد مثل اون صدها تصمیما و ایده های قبلیم در اوج امیدواری مثل یه سیب نیمه کاره از پنجره ی اتاقم پرتت می کنم بیرون و هسته ات رو تف میکنم.
+ نوشته شده در بیست و هشتم آبان ۱۳۹۶ ساعت توسط آبی کبالت
|