به عشق
اما عشق
که به انديشه ات فرو مي برد
به انديشه
اما انديشه
که اندوهگينت مي کند
به اندوه
اما اندوه
که به ترحم مي انجامد
به ترحم
اما ترحم
که به نوميدي مي کشاند
به نوميدي
اما نوميدي
که به پرسش مي انجامد
به پرسش
اما پرسش
که به پاسخ مي انجامد
به پاسخ
اما پاسخ
که به سرکشي مي انجامد
به سرکشي
اما سرکشي
که به مرگ مي انجامد
پس سرانجام به مرگ
اما بي سرکشي
بي ترحم
بي عشق
زندگي را چه معنايي ست ؟
اریش فرید*
پ.ن:
وقسم به نو امیدی
به نو امیدی
به نو امیدی که به پرستش می انجامد!
+ نوشته شده در سوم تیر ۱۳۹۶ ساعت توسط آبی کبالت
|
